Verslag Flora werkgroep 4 Januari: Juliana groeve.
Aanwezig: Ton, Suzanne en Josee
Het was een koude ochtend, maar we wilden naar de Juliana Groeve in Cadier en Keer. We wisten niet de exacte locatie, maar wel via welke weg we er moesten komen. Omdat de weg een gegeven moment nogal modderig werd, namen we een zijweg, niet ziende dat we de groeve al voorbij waren. Kortom, het was toch even zoeken voordat we de groeve gevonden hadden.
Toen we er aankwamen was vooral de verrassing, dat het hek er omheen afgebroken was en dat we nu zomaar de groeve konden inlopen, ik was er nog nooit in geweest, maar had al vele keren voor het hek gestaan. Al dit soort groeves zijn ontstaan door mergelwinning. Na stopzetting daarvan ontstond er een prachtig stukje natuur. Het is geweldig om in de groeve rond te lopen. Tussen de imposante mergelwanden vonden we een paardenbloem met een bloem erin, die zijn uiterste best deed om zelfs in deze tijd van het jaar, uit te komen. We zagen prachtige knalrode zwammen, die ik nog nooit gezien had. Volgens Wikipedia betreft het hier een Sarcoscypha Coccina (familie: Sarcoscphaceae), ook bekend als Scarlet elf cup of Scarlet cup. De Nederlandse naam is Rode Kelkzwam ( er is ook een variant: de Rode Krulkelkzwam). In 1981 was hij in 6 uurhokken in ons land bekend. Inmiddels is hij “matig algemeen”. De 2 soorten zijn slechts met een microscoop uit elkaar te houden. Het is in ieder geval een prachtig kleurrijk verschijnsel in de winterse natuur. We zagen hem onderweg op verschillende plekken staan.
Verder zagen we planten die we vaker tegenkomen: Nachtschade, Dovenetel, Munt, Zuring, Wilde peen, Spekwortel,de Gewone berenklauw etc. Die laatste had toch nog iets ongewoons: Bladeren van een grootte die we nog nooit gezien hadden.
Zo zie je maar, ook al doe je dit al jaren, iedere keer verrast Moeder Natuur je weer met iets bijzonders. De koude in de ochtend was het allemaal waard!